ارزیابی آزمایشگاهی مقاومت باند بین میلگرد و بتن حاوی پودر سنگ آهک

مقدار چسبندگی بین بتن و میلگردهای مسلح کننده نقش تعیین کننده‌ای در رفتار سازه‌های بتن مسلح و همچنین مود شکست آنها دارد. این چسبندگی که تحت عنوان مقاومت باند شناخته می‌شود، اکثراً توسط پیوستگی مهاری تامین می‌شود و می‌تواند به واسطة تغییر ترکیبات بتن دستخوش تغییر گردد. مقاله حاضر به ارزیابی آزمایشگاهی مقاومت باند بین میلگرد و بتن حاوی پودر سنگ آهک پرداخته است. برای این منظور، مقادیر 5، 15 و 30 درصد سیمان نمونه بتنی شاهد (بدون پودرسنگ آهک) با سنگ آهک جایگزین شده و مقدار مقاومت باند به همراه مقاومت فشاری برای نمونه‌ها در سنین 7، 28 و 90 روزه بدست آمده است. دراین تحقیق از نمونه‌های مکعبی با ابعاد 15 سانتیمتر و میلگرد با قطر 16 میلیمتر برای ارزیابی باند استفاده شده است. درصد آب به سیمان ثابت و برابر با 4/0 در نظر گرفته شده است. همچنین مقدار مقاومت باند بین بتن و میلگرد از طریق آزمایش بیرون کشیدن میلگرد محاسبه شده است. نتایج کلی نشان می‌دهند که مقاومت باند با افزایش درصد سنگ آهک در بتن کاهش می‌یابد، مقدار این کاهش برای نمونه با 5 درصد پودر سنگ آهک کمتر از 10 درصد و برای نمونه با 30 درصد پودر سنگ آهک تقریباً 40 درصد بدست آمده است. همچنین ارزیابی مدل‌های موجود برای پیش بینی مقاومت باند نشان می‌دهد که این مدل‌ها مقاومت باند بزرگتری نسبت به نتایج آزمایشگاهی ارائه می‌دهند که در جهت خلاف اطمینان است. لذا ارائه یک مدل مناسب برای تخمین مقاومت باند نمونه های بتنی حاوی پودرسنگ آهک ضرورت می‌یابد